Wanneer verlegenheid onze talenten overschaduwt, lopen we kansen mis om te groeien en onszelf te ontwikkelen. We komen vast te zitten in een vicieuze cirkel van onzekerheid en frustratie.
Verlegenheid gaat vaak schuil onder een masker van desinteresse of onverschilligheid, maar de wortel ervan gaat veel dieper. Als we diep in het gevoel van verlegenheid wroeten, zullen pure angst ontdekken – angst voor wat anderen misschien van ons denken, angst voor afkeuring.
Om onszelf te bevrijden van verlegenheid, hoeven we alleen maar zekerheid in onszelf te vinden en het punt bereiken waar onze eigen mening belangrijker is dan die van anderen. Verlegenheid wordt gevoed doorzelfkritiek. Vaak zijn deze kritische gedachten ons opgelegd door een veroordelend of autoritair persoon uit ons verleden door wie we ons minderwaardig voelen.
Soms heeft een specifiek trauma of een schokkende gebeurtenis uit het verleden een stempel op ons gedrukt, waardoor onze natuurlijke expressie verlamd raakte en werd vervangen door de angst om boven het maaiveld uit te steken en een innerlijk gevoel van ontoereikendheid. Hoe het ook zij, wat wel belangrijk is, is dat wanneer onze verlegenheid eenmaal in gang is gezet, we nu niet meer vanuit dezelfde defensieve reactie handelen, maar luisteren naar ons hart en dieper duiken, voorbij de angst, en onze natuurlijke talenten laten stralen.
Toen ik net aan mijn zangcarrière begon, was alcohol nogal een uitdaging voor me. Ik was ontzettend verlegen, dus ik probeerde die verlegenheid weg te drinken. Ik was doodsbang voor wat mensen van me zouden denken en door de drank voelde ik me dapper. Maar eenmaal dronken kon ik weer niet zingen, want dan kon ik sommige noten niet halen. Dus toen ik voor het eerst nuchter op het podium stond, trilde ik als een rietje. Ik was zo bang dat ik achter de gitaarspeler schuilde! Mijn eerste liedje was I Fall to Pieces door Patsy Cline, en die titel beschreef mijn emotionele staat in dat moment echt perfect. Het voelde ook alsof ik uiteenviel. En tot overmaat van ramp waren al mijn vrienden komen luisteren. Maar ik sloeg me er doorheen. Ik weet niet meer of goed had gezongen, maar het belangrijkste was dat ik het had gedaan. Zo laat je angst los – door het gewoon te doen.
Als je je overweldigd voelt door een nieuw project, verspil dan geen tijd aan gepieker. Als je bang bent om het bekende los te laten en iets anders te proberen, laat dan het oude los terwijl je naar je nieuwe keuze loopt; als de angst weer opduikt, blijf dan verder lopen en voed het enthousiasme van je hart, niet de twijfels van je geest. Je maag draait om, je voelt je onzeker, maar als je jezelf in het moment blijft brengen terwijl je verder loopt, zal je angst al snel overtroffen worden door de opwinding van het hart.
Er zijn geen garanties om vertrouwen in jezelf ontwikkelen. Je vertrouwt door te vertrouwen, door ondanks je angst door te lopen en je bescherming en controle los te laten. Je vertrouwt door keer op keer het leven te omarmen in plaats van je er tegen te verzetten, en daarmee besef je dat het leven altijd het beste met je voor heeft, ondanks dat het misschien niet altijd zo lijkt.
Als je in liefdesbewustzijn leeft, is er niks wat je niet kunt doen, omdat je je zeker in jezelf voelt. Dat gevoel van veiligheid is het belangrijkste wat je jezelf kunt geven, want je verdient liefde, je verdient het om te stralen.
Probeer eens een lijstje te maken met situaties waarin je merkt dat je jezelf tegenhoudt. Je zult eerlijker tegenover jezelf zijn over wat je wilt bereiken en waar je weerstand biedt tegen het onthullen van je eigen grootsheid. Elke keer dat je op de rem stapt, zet dat een stap vooruit. Maak je niet druk om de gevolgen, blijf gewoon doorgaan en laat je remmen beetje bij beetje los. Je zult al snel merken dat alles je veel soepeler afgaat.