Dit is gebaseerd op de MilkMeg-methode, met aanpassingen voor onze situatie. MilkMeg raadt aan om deze methode toe te passen voor kindjes van 18 maanden of ouder. Rond 18 maanden kunnen kinderen cognitief begrijpen dat er ’s nachts geen voedingen meer zijn en waarom, en hebben ze er fysiek geen/minder behoefte meer aan. Maar in principe kun je dit volgens haar ook toepassen vanaf 12 maanden als de nood heel hoog is 😉
Hiervoor hebben we de Jay Gordon-methode geprobeerd. Hoewel deze bekendstaat als attachment parenting-friendly, ging het geleidelijke afbouwen voor mijn gevoel met teveel tranen gepaard. Hij beargumenteert weliswaar dat deze boze tranen de hechting met je kind niet zullen verslechten, maar toch voelde het niet goed. Met de MilkMeg-methode zijn we cold turkey in 1 nacht met de nachtvoedingen gestopt en dat ging meteen goed. Ik had een duidelijk verhaal en hoewel mevrouw natuurlijk liever had gehad dat de melkbar de hele nacht open bleef voor onbeperkte zelfbediening, pikte ze het wel.
Nila slaapt bij mij in bed. Je kunt deze methode bij zowel coslapende kinderen als kinderen die in een eigen bed slapen toepassen.
De volgende stappen hebben ons geholpen:
1. Het verschil tussen dag en nacht
Je kunt beginnen door veel te praten over het verschil tussen dag en nacht. Als je denkt dat je kind dat doorheeft (kan eerder maar meestal rond 18 maanden), kun je uitleggen dat de borsten/melk/tepels, nu ook gaan slapen wanneer het avond is.
MilkMeg stelt voor dit besef versterken door te oefenen met een slaaptrainer met een maan/zon. Als de maan te zien is, is het avond en gaat alles en iedereen slapen, als de zon te zien is, is het ochtend en kun je weer bij mama drinken.
Helaas fungeren die dingen vaak ook als nachtlampje en zowel Nila als ik sliepen er veel lichter en slechter door, omdat we het duister gewend zijn.
Toen ik mijn beklag deed in een Facebook-groep, stelde iemand voor een Philips Wake-up te gebruiken. Daar was ik zelf nooit opgekomen! ‘s Nachts is hij uit en ‘s ochtends gaat het licht langzaam aan. Ik heb hem zo ingesteld dat ‘s ochtend de vogeltjes amper hoorbaar fluiten en het licht heel langzaam naar de allerlaagste stand gaat. Zelfs op de eindstand is hij dan nog minder fel dan de slaaptrainer die we eerst hadden. We worden er niet wakker van.
Got my mind on my milkies and my milkies on my mind…En nog een argument om de Philips wakeup aan te schaffen… Na een paar keer met licht aan/uit spelen besefte ik ineens waarom hij zo duidelijk voor haar was: dat ding lijkt net een enorme borst met tepel!
Een andere Facebook-gebruikster zei dat ze een lamp met afstandsbediening gebruikt. Dat lijkt me ook heel handig!
Licht aan/uit was sowieso voor Nila makkelijker te begrijpen dan dag/nacht. Het is tenslotte vaak nog donker om 8.00 in Nederland in de winter. We hadden bovendien al veel geoefend met licht aan/uit met babygebaren, dus het was haar al goed bekend. Ze gebaarde licht aan/uit terug toen ze 8 maanden was, dus ik vermoed dat je dit bij een dreumes van jonger dan 18 maanden met wat oefening ook kunt laten verbinden met de nachtvoedingen. .
Een ander voordeel is dat je met licht aan/uit makkelijker uitzonderingen kunt maken zonder dat je meteen opnieuw moet beginnen met het hele proces. Als Nila ziek is, heeft het lichtje gewoon nachtdienst en mag ze onbeperkt drinken. Of als ze rond een uur of 05.00 wakker wordt en ik merk dat ze echt honger of dorst heeft, dan doe ik het lichtje alvast aan en kan ze even drinken om vervolgens weer verder te slapen. Meestal slaapt ze nu gewoon door tot het licht vanzelf aangaat en dan is ze helemaal blij wanneer ze wakker wordt en het licht al aan is 🙂
2. Voorbereidende boekjes
Er zijn veel boekjes om samen te lezen en je kind voor te bereiden. Helaas zijn die allemaal in het Engels en misschien niet voor jullie situatie bruikbaar.
Milkies in the Morning raad ik niet aan. Het Engels is op rijm dus je kunt het niet even spontaan en hoewel het lieve plaatjes zijn, zit er niet echt een verhaallijn in.
Ik vond Sally Weans from Night Nursing wel oké. Is het goedkoopst te bestellen via Amazon.de. Nila vindt het prachtig en vraagt er vaak om. Ze vindt het leuk om de maan te benoemen en al het speelgoed in Sally’s kamer aan te wijzen. En drinkende Sally tovert steeds een glimlach op haar gezicht. Het liefst leest ze dit boekje dan ook aan de borst 😉
Hier een link naar het YouTube filmpje waarin de schrijfster het boek voorleest en laat zien:
We passen het verhaal wel een beetje aan (om de focus op licht aan/uit meer te benadrukken) maar dat gaat makkelijk omdat de plaatjes wel een duidelijke opbouw en verhaallijn hebben.
3. Een vast ritueeltje
Waarschijnlijk heb je al een vast avondritueel, dus daar kun je je eigen versie van maken.
Volgens MilkMeg kun je je kind ‘s avonds gewoon in slaap voeden en dan de rest van de nacht niet meer. Dit lijkt me voor de meeste kinderen (én moeders) heel fijn.
Ik heb zelf besloten om haar toch zonder borst in slaap te laten vallen en na het poetsen niet meer te laten drinken omdat Nila tandbederf heeft en stoppen met de nachtvoedingen heeft er aan bijgedragen om dit een halt toe te roepen.
Ons ritueeltje is als volgt:
Ik kondig aan dat de tepels zo gaan slapen. Terwijl ze drinkt, zing ik een speciaal liedje.
Welterusten, lieve tepels, slaap lekker tot morgen, welterusten, lieve tepels, een nacht zonder zorgen.
De tepels gaan zo slapen, Nila moet al gapen, de tepels gaan naar bedje toe en Nila is ook heel erg moe.
Dan als ze klaar is herhaal ik dat de tepels gaan slapen en dat we welterusten gaan zeggen. Dan krijgen ze nog een kusje. Een kusje wordt al snel een lurkje. Dan nog een kusje, even zwaaien, en we doen het lichtje uit. Dan tandenpoetsen.
Tandenpoetsen is helaas een drama en ik vond het moeilijk om iets te vinden om haar te troosten zonder de borst. Soms mag ze even een Minions filmpje kijken om bij te komen (niet ideaal, maar anders bleef ze lang overstuur en merkte ik ook dat ze onrustiger sliep). Vervolgens lezen we nog wat boekjes en ook papa leest een verhaaltje voor. Dan wrijf ik haar over haar hoofd, buik of rug tot ze in slaap valt (net als bij Sally in het boekje). Dit ging zonder problemen meteen vanaf de eerste nacht goed. Soms zegt ze wel dat ze wil drinken. Dan herhaal ik dat de tepels al slapen en dat ze morgenochtend als het lichtje weer aan is, weer kan drinken en dat ik wel even lekker over haar buikje of ruggetje ga wrijven. 19 van de 20 keer lukt dit zonder gehuil of gejammer.
En dan…
Ze slaapt nu beter dan eerst, maar helemaal doorslapen doet ze nog niet. Ze wordt meestal tussen 5.00 en 6.00 wakker met echte honger/dorst. Dan krijg ik haar ook niet meer in slaap met wat lieve woorden of ruggetje wrijven. Weiger ik het, dan heb ik een klaarwakker kind. Dus ik heb het maar ingecalculeerd.
Doorslapen was ook niet ons doel. Ons doel was kijken of het een positief effect had op haar tandbederf en dat was (helaas) ook zo.
Ik zelf slaap er ook niet per se beter door want het wrijven kost meer moeite en duurt langer dan even omrollen en aanleggen. Ook komen die rustgevende hormonen van de borstvoeding niet meer vrij, dus ik ben nu af en toe midden in de nacht klaarwakker.
Ik wil je niet overtuigen om wel of niet te stoppen met de nachtvoedingen, maar hoop je wel realistische verwachtingen mee te geven en duidelijk te maken dat het geen wondermiddel is..
Inmiddels zijn we ruim twee maanden verder. Als Nila geen tandbederf had gehad, zou ik het niet hebben doorgezet. Ze accepteert het wel en huilt alleen ‘s nachts af en toe even bij het wakker worden en is makkelijk te troosten, maar het gemak van relaxed in slaap voeden mis ik toch wel een beetje. En het breekt mijn hart toch wel als ze heel duidelijk vraagt om te drinken (zeker na het tandenpoetsdrama) en ik nee zeg.
Aan de andere kant heb ik veel minder pijn in mijn heupen van steeds op mijn zij te moeten liggen om te voeden en de meeste nachten slaapt ze toch wel in een ruk door van 21.00 tot 5.00. Nu ik nog….
Update:Inmiddels zijn we een half jaar verder. Nila slaapt over het algemeen nog steeds door tot ongeveer 5 uur ’s ochtends. Die voeding lijkt ze echt nodig te hebben en daar heb ik me aan overgegeven. Ik heb een tandenborstel klaar liggen om snel even haar mondje te poetsen met xylitoltandpasta. Daarna slaapt ze nog twee uur verder. Als ze ’s nachts wakker, zeg ik dat even over haar buikje ga wrijven en zonder huilen of tegensputteren valt ze dan weer in slaap. Als ze huilt, dan is er ook echt iets aan de hand. Maar dan poets ik dus even snel om de melk weg te krijgen en wrijf over haar buikje om haar na de voeding weer makkelijk in te laten slapen. Toen ze hand- voet mondziekte had en amper at of dronk, hebben we tijdelijk weer nachtvoedingen gedaan. Dat leek ook qua tanden heel goed te gaan. Maar kort erna zag ik toch twee nieuwe plekjes op de achterkant van haar voortand. Dat gaf wel weer bevestiging dat stoppen met de nachtvoedingen op lange termijn beter voor haar was.