“Aaaaah”, zei mijn moeder bij het zien en ruiken van een van de eerste poepluiers van Nila. “Wat ruikt borstvoedingspoep toch heerlijk.” Ze stak nog net haar neus niet in de luier. Ik keek haar verbaasd aan. Tja, het was niet zo vies dat ik over mijn nek ging, maar lekker… De geur deed me een beetje denken aan Pickle of Patatje Joppie chips. Een beetje zurig maar ook wee zoetig. Maanden gingen voorbij en met de introductie van vaste voeding, begon haar poep inderdaad aardig meer te stinken. Harde drolletjes, soms keutels, die je van boven al kon ruiken als ze beneden had gepoept.
Nu is mijn arme meid bijna 11 maanden en heeft ze haar derde ronde prikjes gehad. Ze heeft er meer last van dan de vorige keren en door de koorts en lamlendigheid heeft ze al een paar dagen bijna alleen maar mamamelk binnen gekregen. Vandaag resulteerde dat in een ouderwetse poopageddon. De vloeibare poep spoot er langs alle kanten uit en zat tot bovenaan haar rug. Ik moest weemoedig lachen. Aaah ja, die heerlijke geur van borstvoedingspoep! Ik stak er nog net mijn neus niet in ☺️