“Denken is de grootste stoorzender in ons waarnemen.”
Het brein is geconditioneerd en vaak op jonge leeftijd al geprogrammeerd. Associatie en tegengestelden lijken de motor en drive in ons doen en laten. De aspecten of de rollen die in ons liggen of aan ons bedeeld zijn, zijn allen onderdelen van het denken.
Als we jaloers, boos of gefrustreerd zijn komt dat vaak omdat we ons vasthouden aan het scenario waar wij het verloop van willen bepalen. Vaak omdat er in het verleden pijn is ervaren en deze we in het heden en de toekomst willen voorkomen.
Als we flexibel zouden zijn dan kunnen we het nieuwe scenario accepteren. Met vasthouden aan het scenario bestaat het risico van zelfinflictie of een ander de pijn aandoen. Pijn en lijden houden wij voor het grootste deel zelf tot stand. Een uitzondering is wanneer jou pijn is aangedaan door een ander natuurlijk, tóch heb je hier ook een keuze in te maken. Pijn is dus vaak een herinnering aan een moment waarop we de pijn voor het eerst ervaren hebben.
Zolang we in goed en fout denken,in oorzaak en gevolg en hier onze zelfkennis over emoties op baseren is het moeilijk te (be)grijpen dat we een oplossing moeten zoeken en het probleem los moeten laten.
“We zijn als 2 druppels water die langs het raam voorbij druipen: Ieder zijn eigen route, maar allebei blijven zij water.”
We willen (soms onbewust) allemaal hetzelfde: Vrede met onszelf en met de ander,liefde en harmonie. We hebben als mens dezelfde verlangens en koesteren we hoop. Hierdoor zijn religies,levensstijlen,filosofieën en leerinstituten ontstaan en op gebaseerd. Alleen door ons denken raken we afgedwaald omdat we niet verder onderzoeken hoe we beter kunnen luisteren en elkaar beter kunnen begrijpen.
Kunnen we het brein trainen om niet te associëren? We moeten onderzoeken waar de pijn vandaan komt en hoe het ons beïnvloed in het ‘nu’. Anders beperken wij onszelf en zetten we onszelf tussen vier muren in. We kunnen dan dus niet verder groeien als je hier geen ruimte voor maakt.
“Wat is evolutie waard als dit alleen op materieel gebied gebeurt ?”
Met het brein kunnen we velen wetenschappelijke zaken creëren en oplossen. We kunnen immense gebouwen, bruggen en tunnels bouwen. Toch kunnen we na miljoenen jaren niet het probleem van pijn en lijden oplossen. Dit zegt veel over het denken maar ook de hele mensheid. Er is maar een klein percentage van de hele bevolking nieuwsgierig hoe hier een evolutie in te creëren. Als evolutie alleen in nieuwe technologieën en materiële zaken te vinden zijn dan evolueren we dus eigenlijk niet! Alleen als we onze geestelijke beperkingen zouden onderzoeken en zouden weten op te heffen, is evolutie een feit.
“Onderzoek waar je jouw prioriteiten wil stellen.”
We zouden tijd moeten besteden om dit met zijn allen te onderzoeken. Maar begin vooral bij jezelf. Waar liggen nu jouw beperkingen ? Hoe zwart of wit denk je nu ? Hoe kun je jouw pijn of lijden opheffen ? Zijn deze vragen niet meer waard dan een tijdelijke blijheid wanneer je nieuwe technologie in huis haalt of in je broekzak steekt? Ik oordeel niet dat dit goed of slecht is want materiële evolutie maakt het leven wat aangenamer… Maar ik geef de suggestie om prioriteit te geven aan jou en jouw eigen evolutie.
Dit artikel is geschreven door: Stefan Hogendoorn, mediamiek coach bij Coach-Vision.
“Ik coach mensen op intuïtief en energetisch niveau om zo hun persoonlijke issues te onderzoeken en te herschrijven. Mijn overtuiging is dat alle antwoorden die je in het leven zoekt al in jezelf liggen… ”
Website:www.coach-vision.nl
Facebook:http://www.facebook.com/profile.php?id=100001553301075&v=info
Foto boven: Patrick Hoesly.