Fotocredit: BethanSommige mensen verliezen zich helemaal in hun relatie en de enige om wie ze geven is hun partner. Ze zijn er niet op gericht van zichzelf te houden en ze spreken niet hun eigen waarheid; zij geven in alles toe om hun partner te behagen en daardoor verliezen ze al hun macht. Is dat nuttig? Nee, dat komt hun groei niet ten goede. Daarentegen is groeien met een ander in een relatie, samen groeien als individuen, iets magisch.
Vergeet niet dat je, om liefde te vinden in een ander, die ervaring eerst moet kennen bij jezelf, want je partner is je spiegelbeeld. Als er geen liefde is bij jezelf, zie je dat weerkaatst.
Vaak hecht de een meer belang aan de relatie dan de ander. Soms verandert dat en keert de rol van de partners om. Dat komt doordat we in de meeste relaties zoeken naar een partner die de leegte in onszelf opvult en we kaatsen die behooefte naar elkaar terug. In het begin kan een van de twee heel zeker lijken en de ander vragend en afhankelijk, maar door de omstandigheden kan dat veranderen. Met een dergelijke dynamiek is er geen onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en is de verhouding gebaseerd op verslaving.
Je kunt groeien in een verhouding, maar alleen als je je ervan bewust bent dat je jezelf niet mag verliezen. Dan kun je komen tot een mooie verhouding, gebaseerd op rijpheid en liefde-bewustwording, waarbij je elkaar ondersteunt in je grootsheid.
Ware liefde in zijn zuiverste vorm is onvoorwaardelijk. Dat is echte liefde. Die komt van binnenuit en is naar buiten gericht. Echte liefde geeft aan elk aspect van het zelf, zonder behoeften en zonder toegeving. Ware liefde komt voort uit onschuld. Het is bewuste liefde en die is vervuld en volledig van zichzelf. Alle andere vormen van liefde die we ervaren zijn voorwaardelijik. Ze zijn wat we ervaren als liefde tussen mensen, maar ze zijn geen uitingen van echte liefde. Ze kunnen de vorm aannemen van romantische liefde, de affectie voor een vriend of een zakenpartner, een kind of een dier. Maar dat is voorwaardelijke liefde.
De ideale verhouding is als de pop van een vlinder, die de groei van elk individu voedt, zodat beiden de volmaaktheid van hun schittering kunnen bereiken, hun vleugels ontdekken en hun ware kleuren kunnen tonen. Beide partners weerspiegelen dan meer groei en volmaaktheid naar elkaar. Als ze elkaar steunen in hun groei, kunnen ze niets verliezen dat echt is. Ze kunnen samen door moeilijke perioden gaan, de seizoenen zullen veranderen, er zullen harde winters en weldadige lentes volgen, maar die brengen elk aspect van het zelf tot rijpheid. De partners slaan zich er doorheen met elkaars steun en alles wat overblijft is liefde.
Als we volledig bewust worden, zijn we onze eigen volmaakte partner. Als we diep verankerd zijn in onszelf, in onvoorwaardelijke liefde, kunnen we bij een ander zijn, maar dat is niet langer een noodzaak. In dat geval is de liefde gericht op groei, om altijd maar meer liefde te zijn. Dan proberen we ons niet te voltooien met de ander, want we zijn allebei compleet in onszelf.